آگاهی بر سرعت معدنی شدن نيتروژن از منابع مختلف آلی يک عامل کليدی برای تعيين نياز کودی نيتروژن گياه با حداقل آثار منفی زيست محيطی است. به منظور بررسی سرعت معدنی شدن نيتروژن کمپوست، ورمی‌کمپوست و کود دامی يک آزمايش انکوباسيون گلخانه‌ای به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار، چهار تيمار (کمپوست، ورمی‌کمپوست، کود دامی و شاهد) در دو سطح دمايی (8 و 25 درجه سانتی‌گراد) و دو سطح رطوبتی (50 و 85 درصد ظرفيت مزرعه‌ای) به مدت 90 روز انجام گرديد. آمونيم و نيترات حاصل از فرايند معدنی شدن به روش اسپکتروفتومتری اندازه‌گيری شدند. مدل‌های مختلف سينتيکی با داده‌های معدنی شدن نيتروژن برازش داده شد. نتايج نشان داد که مدل سينتيکی ترکيب مرتبه صفر- مرتبه اول بهترين مدل سينتيکی برازش يافته با داده‌هاست. بيشترين مقدار نيتروژن معدنی شده ( N_min ) از کود دامی ( 78/87 mgN/kg معادل 54/14 درصد نيتروژن کل) در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و کمترين مقدار ( 62/22 mgN/kg  معادل 62/4 درصد نيتروژن کل) از تيمار کمپوست در دمای 8 درجه سانتی‌گراد حاصل شد که اين محاسبه، فرضيه کمتر بودن تجزيه‌پذيری کود کمپوست را تقويت می‌کند. شاخص قابليت دسترسی نيتروژن ( N₀k ) برای تيمارهای کودی به ترتيب کود دامی> ورمی‌کمپوست> کمپوست بود. با افزايش دما و افزايش رطوبت خاک، معدنی شدن نيتروژن افزايش يافت و تأثير دما بيشتر از تأثير رطوبت خاک بود. مقدار نيتروژن معدنی شده ( N_min ) با نيتروژن قابل معدنی شدن بالقوه (^* N₀ ) (r =^�0/583  ) و شاخص قابليت دسترسی نيتروژن (^* N₀k ) (r=^�0/834  ) هم‌بستگی نشان داد.