واکنش 28 رقم گندم دوروم (Triticum turgidum var. durum) به کشت جنين نارس در محيط کشت موراشيک و اسکوگ (MS)، در آزمايشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور توليد جنينهای نارس در شرايط محيطی مناسب، کشت گياهان در سيستم هيدروپونيک با جريان چرخشی و در گلدانهايی در گلخانه انجام شد. چگونگی باززايی جنينهای نارس در زمانهای 2، 4، 8 و 16 روز پس از تلقيح جنين، از طريق سنجش درصد و سرعت باززايی در محيط کشت، برای کليه ژنوتيپ‌ها يادداشت برداری شد. تجزيه واريانس داده‌های حاصل به صورت طرح کرتهای خرد شده در زمان، در قالب طرح کاملاً‌ تصادفی در 5 تکرار و 4 زمان انجام گرفت. تجزيه واريانس داده‌ها نشان داد که در بين ارقام تفاوت معنی‌داری از نظر ظرفيت باززايی وجود دارد. حداکثر ظرفيت يا سرعت باززايی (دو روز پس از تلقيح) جنين نارس در رقم “شاهيوندي” که رقم بومی منطقه غرب ايران است، مشاهده گرديد. رقم “Awl₁/sb_l4” با متوسط 5/48 درصد و ارقام “هاگلا” و “آفن‌کيل” با متوسط 80 درصد به ترتيب دارای کمترين و بيشترين متوسط باززايی در طی مدت يادداشت برداری بودند. اهميت سرعت باززايی بالا از لحاظ صرفه‌جويی در وقت، هزينه و احتمال ايجاد تنوع سوماکلونی کمتر در برنامه‌های به‌نژادی، حايز اهميت است.