در اين پژوهش پس از بهينه سازی روش سترون کردن سطحی سيست و لارو نماتد مولد سيست چغندرقند ( Heterodera schachtii )، امکان به کارگيری نماتد در گياهچه‌های بذری چغندر قند جهت تبديل لارو به سيست در کشت آزمايشگاهی بررسی گرديد. بدين منظور ابتدا سيست‌ها از خاک آلوده استخراج و در محلول کلريد روی 5/0 گرم در ليتر قرار گرفته و تفريخ تخم‌ها صورت گرفت. سپس جهت تهيه لاروهای سترون نماتد از تيمارهای مختلف سترون کردن استفاده گرديد. با مقايسه ميانگين داده‌ها به روش دانکن برای تعداد لاروهای زنده و سترون، مشخص شد که تيمار‌های اتانل 70 درصد به مدت يک دقيقه به اضافه هيپوکلريت سديم 5 درصد به مدت 5 دقيقه و نيز هيپوکلريت سديم 1/0 درصد به مدت 20 دقيقه به ترتيب به عنوان بهترين تيمارهای سترون کردن سيست‌های جدا سازی شده از خاک و لاروهای خارج شده از سيست‌های غير سترون می‌باشند. در مرحله بعد، به منظور بررسی تبديل لارو به سيست در شرايط درون شيشه از دو رقم چغندر قند حساس به نماتد به نام‌های 191 و 7233 استفاده شد. جهت تهيه بستر مناسب ريشه زايی و مايه زنی ريشه‌ها با لاروهای سترون شده از محيط کشت PG_oB با غلظت‌های مختلف هورمونی استفاده گرديد. مشاهده سيست‌های تشکيل شده روی ريشه، پس از رنگ‌آميزی توسط استرئو ميکروسکوپ انجام و شمارش نهايی سيست‌ها 40 روز پس از مايه زنی گياهچه‌ها صورت گرفت. روی هر گياهچه از دو رقم مذکور 5 تا 12 سيست تشکيل گرديد. در نتيجه به نظر می‌رسد اين روش بتواند در ارزيابی ژرم پلاسم چغندر قند جهت غربال ژنوتيپ‌های مقاوم به نماتد در شرايط کنترل شده کشت آزمايشگاهی استفاده شود.