Hoofdtrekken der wijsgerige problematiek in de hedendaagse mens-beschouwing*

Abstract

De geschiedenis der wijsbegeerte valt slechts met vrucht te bestuderen, wanneer men bij haar tijdstroomingen en typen onderscheidt. Tijdstroomingen treden achtereenvolgens op; de onderlinge verscheidenheid der typen daarentegen is die van denkers binnen dezelfde tijdstrooming. Ook de problematiek van die twee verschilt: de tijdstroomingen wijken onderling van elkander af in het antwoord op de vraag naar de plaats der wet, de typen echter door een grooter of kleiner verschil met betrekking tot de leer van de verticale structuur der dingen. Het minimum van historicale acribie vergt hier daarom de determineering van een conceptie naar tijdstroom en type.