سابقه و هدف: هدف اصلی اين تحقيق بررسی قابليت سيليکای شلتوک برنج احيا‌شده پس از اشباع شدن در حذف هيدروژن سولفايد بوده است. برای اين منظور سيليکای حاصل از شلتوک برنج و سيليکای احيا‌شده به‌عنوان بسترهای جاذب در فيلتر مورد استفاده قرار گرفتند.

  مواد و روش ‌ ها: فيلتری از جنس پلی‌وينيل‌کلرايد (پی وی سی) به حجم 1 ليتر از بسترهای تهيه شده مورد آزمايش قرار گرفت. سيليکای شلتوک برنج پس از اسيد‌شويی و احتراق با حرارت 800 درجه سانتی‌گراد به‌مدت 4 ساعت در کوره تهيه شد. سيليکای اشباع‌شده نيز با قرار دادن در کوره با حرارت 800 درجه سانتی‌گراد به‌مدت 4 ساعت احيا گرديد. برای ارزيابی عمل‌کرد بسترها سه پارامتر: درصد حذف آلاينده، ميزان ظرفيت حذف و ميزان افت فشار مد نظر قرار گرفتند. سيستم با زمان‌ماند خالی 60 ثانيه و غلظت‌های مختلف ورودی هيدروژن سولفايد از 10 تا 300 قسمت در ميليون (پی پی ام) مورد مطالعه قرار گرفت.

  يافته ‌ ها: فيلتر با هر دو بستر مورد استفاده، بيش از 98 درصد راندمان حذف هيدروژن سولفايد را در غلظت ورودی 10 پی پی ام نشان داد. ماکزيمم ظرفيت حذف هيدروژن سولفايد با بار ورودی 0/9 gm^-3h^-1 و غلظت ورودی 100 پی پی ام، در هر دو بستر 02/7 gm^-3h^-1 بوده است. اين تحقيق نشان داد که در شرايط 0/1 ليتر در ثانيه جريان ورودی و غلظت‌های مختلف هيدروژن سولفايد ورودی، اختلاف معنی‌داری بين بستر سيليکای شلتوک برنج و سيليکای احيا‌شده آن در راندمان حذف هيدروژن سولفايد وجود ندارد (01/0 p< ). هم‌چنين اختلاف معنی‌داری بين اين دو بستر در ميزان ظرفيت حذف در شرايط مشابه وجود ندارد (01/0 p< ). اين مطالعه هم‌چنين نشان داده است که افت فشار سيستم در برابر غلظت‌های مختلف ورودی و زمان‌های مختلف عمل‌کرد سيستم در هر دو بستر مورد استفاده در حد صفر بوده است.

  نتيجه ‌ گيری: نتايج اين تحقيق نشان داده است که سيليکای احيا‌شده شلتوک برنج دارای عمل‌کرد مشابه سيليکای اوليه آن است لذا می‌تواند به‌عنوان يک بستر مناسب و ارزان در حذف غلظت‌های کم هيدروژن سولفايد مورد توجه قرار گيرد.